การเก็บข้อมูลตัวแปร
การเก็บค่าในภาษา C
-เก็บค่าแบบตัวแปร(variable)
Character Variable ตัวแปรที่ใช้เก็บอักขระ
Integer Variable ตัวแปรที่ใช้เก็บเลขจำนวนเต็ม
Float Variable ตัวแปรที่ใช้เก็บเลขจำนวนทศนิยม
Character Variable
-Unsigned char เก็บค่า ASCII ของตัวอักษรได้ตั้งแต่ 0-255
int age;
int height;
long salary,money;
Float Variable
Double เก็บทศนิยมได้ 1.7E+/-308 (ทศนิยม 15 ตำแหน่ง)
Long Double เก็บทศนิยมได้ 1.2E+/-4932 (ทศนิยม 19 ตำแหน่ง)
กฎการตั้งชื่อตัวแปร
1. ต้องไม่มีอักษรพิเศษใดๆ ประกอบอยู่ด้วย เช่น ! @ # $ % ^ & * (
2. สามารถใช้เครื่องหมาย underscore ( _ ) ได้
3. ชื่อตัวแปรมีตัวเลขปนอยู่ได้ แต่ต้องไม่ขึ้นต้นด้วยตัวเลข
4. ห้ามมีช่องว่างระหว่างชื่อ
5. ใช้ได้ทั้งพิมพ์เล็ก และพิมพ์ใหญ่
6. ชื่อเหมือนกันแต่เป็นพิมพ์เล็กพิมพ์ใหญ่ ถือว่าคนละชื่อกัน
7. ห้ามตั้งชื่อซ้ำกับคำสงวน เช่น char long while do
แสดงผลออกทางหน้าจอ
การทำงานพื้นฐานที่สึดหรือเรียกได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งในการทำงานของทุกโปรแกรมคือ การแสดงผลข้อมูลออกทางจอภาพ โดยในภาษา C นั้น การแสดงผลข้อมูลออกทางจอสามารถทำได้ดังนี้
คำสั่ง printf
คำสั่ง printf ถือได้ว่าเป็นคำสั่งพื้นฐานที่สุดในการแสดงผลข้อมูลทุกชนิดออกทางหน้าจอไม่ว่าจะเป็นจำนวนเต็ม int ทศนิยม float ข้อความ string หรืออักขระ นอกจากนี้คำสั่งยังมีความยืดหยุ่นสูง โดยเราสามารถกำหนดหรือจัดรูปแบบการแสดงผลให้มีระเบียบหรือเหมาะสมตามความต้องการได้อีกด้วย
รูปแบบคำสั่ง prinft
printf ("format",variable);
format
ข้อมูลที่ต้องการแสดงผลออกทางหน้าจอ โดยข้อมูลนี้ต้องเขียนไว้ในเครื่องหมาย " " ข้อมูลที่สามารถแสดงผลได้มีอยู่ 2 ประเภท คือ ข้อความธรรมดา และค่าที่เก็บไว้ในตัวแปร ซึ่งถ้าเป็นค่าที่เก็บไว้ในตัวแปรต้องใส่รหัสควบคุมรูปแบบให้ตรงกับชนิดของข้อมูลที่เก็บไว้ในตัวแปรนั้นด้วย
variable
ตัวแปรหรือนิพจน์ที่ต้องการนำค่าไปแสดงผลให้ตรงกับรหัสควบคุมรูปแบบที่กำหนดไว้
รหัสควบคุมรูปแบบการแสดงผลค่าของตัวแปรออกทางหน้าจอ แสดงได้ดังนี้
รหัสควบคุมรูปแบบ
การนำไปใช้งาน
%d
แสดงผลค่าของตัวแปรชนิดจำนวนเต็ม
%u
แสดงผลค่าของตัวแปรชนิดจำนวนเต็มบวก
%f
แสดงผลค่าของตัวแปรชนิดจำนวนทศนิยม
%c
แสดงผลอักขระ 1 ตัว
%s
แสดงผลข้อความ หรืออักขระมากกว่า 1 ตัว
ตัวอย่างการใช้คำสั่ง printf แสดงผลข้อความธรรมดาออกทางหน้าจอ ดังนี้
printf("Hello Program C");
แสดงข้อความ Hello Program C ออกทางขอภาพ
printf("Lampang kunlayanee school");
แสดงข้อความ Lampang kunlayanee school ออกทางจอภาพ
printf("Lampang Thailand");
แสดงข้อความ Lampang Thailand ออกทางจอภาพ
#include <stdio.h>
#include <conio.h>
void main()
{
clrscr();
prinft('Lampang Kunlayanee School\n");
printf("Program C\n");
getch();
}
- มี 2 ลักษณะคือ
-เก็บค่าแบบตัวแปร(variable)
- ค่าคงที่เมื่อสร้างขึ้นมาแล้วเราจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงแก้ไขค่าได้เลย เช่น a=20;
- การเก็บค่าแบบตัวแปรสามารถเปลี่ยนแปลงค่าเป็นอะไรก็ได้ตามที่ต้องการ เช่น char ch;
- การสร้างตัวแปรจะต้องทราบว่าตัวแปรนั้นเก็บค่าอะไร เช่น เลขจำนวนเต็ม เลขทศนิยม ข้อความ หรือตัวอักษร เป็นต้นโดยแบ่งออกเป็นประเภทดังนี้
Character Variable ตัวแปรที่ใช้เก็บอักขระ
Integer Variable ตัวแปรที่ใช้เก็บเลขจำนวนเต็ม
Float Variable ตัวแปรที่ใช้เก็บเลขจำนวนทศนิยม
Character Variable
- แบ่งออกเป็น 2 ลักษณะ คือ
-Unsigned char เก็บค่า ASCII ของตัวอักษรได้ตั้งแต่ 0-255
- ตัวแปรแบบ character จะใช้ในกรณีที่เราต้องการเก็บอักขระ 1 ตัว เช่น a,b หรือ c เป็นต้น สิ่งที่เราเก็บก็คือ ตัวอักษร 1 ตัว ซึ่งมีค่า ASCII อยู่ระหว่าง 0 ถึง 255 ดังนั้นถ้าเราประกาศตัวแปรแบบ char เราจะใช้ตัวแปรนั้นเก็บข้อมูลได้เป็นค่าใดค่าหนึ่งในรหัส ASCII เท่านั้น
- วิธีประกาศตัวแปรแบบ Character เขียนได้ดังนี้
- char ch; -128 ถึง 127
- unsigned char c; 0 ถึง 255
- ส่วนมากแล้วมักไม่มีความแตกต่างระหว่าง char และ unsigned char ดังนั้นจึงมักประกาศเป็น char เป็นส่วนใหญ่
- แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ
- int หรือ short เก็บเลขจำนวนเต็มตั้งแต่ -32,768 ถึง 32,767
- Long เก็บเลขจำนวนเต็มตั้งแต่ -2,147,483,648 ถึง 2,147,483,647
- วิธีการใช้คือถ้าต้องการตัวเลขจำนวนเต็มมากกว่า 32,767 เราจะต้องประกาศตัวแปรแบบ long ถ้าน้อยกว่าก็ประกาศแบบ int ดังตัวอย่าง
int age;
int height;
long salary,money;
- เราประกาศตัวแปร a,b,c age height แบบ int เนื่องจาก ต้องการให้เก็บค่าที่อยู่ระหว่าง -32,768 ถึง 32,767 เท่านั้น แต่ salary และ money มีโอกาสจะมีค่ามากกว่า นั้นดังนั้นจึงต้องประกาศเป็น long
Float Variable
- แบ่งออกเป็น 3 ประเภท คือ
Double เก็บทศนิยมได้ 1.7E+/-308 (ทศนิยม 15 ตำแหน่ง)
Long Double เก็บทศนิยมได้ 1.2E+/-4932 (ทศนิยม 19 ตำแหน่ง)
กฎการตั้งชื่อตัวแปร
1. ต้องไม่มีอักษรพิเศษใดๆ ประกอบอยู่ด้วย เช่น ! @ # $ % ^ & * (
2. สามารถใช้เครื่องหมาย underscore ( _ ) ได้
3. ชื่อตัวแปรมีตัวเลขปนอยู่ได้ แต่ต้องไม่ขึ้นต้นด้วยตัวเลข
4. ห้ามมีช่องว่างระหว่างชื่อ
5. ใช้ได้ทั้งพิมพ์เล็ก และพิมพ์ใหญ่
6. ชื่อเหมือนกันแต่เป็นพิมพ์เล็กพิมพ์ใหญ่ ถือว่าคนละชื่อกัน
7. ห้ามตั้งชื่อซ้ำกับคำสงวน เช่น char long while do
แสดงผลออกทางหน้าจอ
การทำงานพื้นฐานที่สึดหรือเรียกได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งในการทำงานของทุกโปรแกรมคือ การแสดงผลข้อมูลออกทางจอภาพ โดยในภาษา C นั้น การแสดงผลข้อมูลออกทางจอสามารถทำได้ดังนี้
คำสั่ง printf
คำสั่ง printf ถือได้ว่าเป็นคำสั่งพื้นฐานที่สุดในการแสดงผลข้อมูลทุกชนิดออกทางหน้าจอไม่ว่าจะเป็นจำนวนเต็ม int ทศนิยม float ข้อความ string หรืออักขระ นอกจากนี้คำสั่งยังมีความยืดหยุ่นสูง โดยเราสามารถกำหนดหรือจัดรูปแบบการแสดงผลให้มีระเบียบหรือเหมาะสมตามความต้องการได้อีกด้วย
รูปแบบคำสั่ง prinft
printf ("format",variable);
format
ข้อมูลที่ต้องการแสดงผลออกทางหน้าจอ โดยข้อมูลนี้ต้องเขียนไว้ในเครื่องหมาย " " ข้อมูลที่สามารถแสดงผลได้มีอยู่ 2 ประเภท คือ ข้อความธรรมดา และค่าที่เก็บไว้ในตัวแปร ซึ่งถ้าเป็นค่าที่เก็บไว้ในตัวแปรต้องใส่รหัสควบคุมรูปแบบให้ตรงกับชนิดของข้อมูลที่เก็บไว้ในตัวแปรนั้นด้วย
variable
ตัวแปรหรือนิพจน์ที่ต้องการนำค่าไปแสดงผลให้ตรงกับรหัสควบคุมรูปแบบที่กำหนดไว้
รหัสควบคุมรูปแบบการแสดงผลค่าของตัวแปรออกทางหน้าจอ แสดงได้ดังนี้
รหัสควบคุมรูปแบบ
การนำไปใช้งาน
%d
แสดงผลค่าของตัวแปรชนิดจำนวนเต็ม
%u
แสดงผลค่าของตัวแปรชนิดจำนวนเต็มบวก
%f
แสดงผลค่าของตัวแปรชนิดจำนวนทศนิยม
%c
แสดงผลอักขระ 1 ตัว
%s
แสดงผลข้อความ หรืออักขระมากกว่า 1 ตัว
ตัวอย่างการใช้คำสั่ง printf แสดงผลข้อความธรรมดาออกทางหน้าจอ ดังนี้
printf("Hello Program C");
แสดงข้อความ Hello Program C ออกทางขอภาพ
printf("Lampang kunlayanee school");
แสดงข้อความ Lampang kunlayanee school ออกทางจอภาพ
printf("Lampang Thailand");
แสดงข้อความ Lampang Thailand ออกทางจอภาพ
#include <stdio.h>
#include <conio.h>
void main()
{
clrscr();
prinft('Lampang Kunlayanee School\n");
printf("Program C\n");
getch();
}